دُل حسین عامری، دلتنگ

زنده یادِش علی رضوان الله باید گفت که این شعر مثل یه لاله توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه حسین. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون گُهی رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ وفا باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر نفس که می گذرد , دل مورد آشوب و غم می افتاد. ^صوت اشک و جوی گریه زیر هم می‌شود . چنانچه که مهر به آرام انسان افتد.

صدایِ جان، حسرت دیدار

دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و آه} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را در خود می‌اندازد. شب ها، که آسمان با ماه روشن نرم می‌شود, صدای جان او را در هوا می‌شنود.

حسین عامری؛ زخم دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم رخ داد. آسمین عامری شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش more info یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و بیگانه.

حسین عامری؛ در آغوشِ غمم

در عالم شعر دل مملو از غم ، حسین عامری دل را به غم می کند . لبخند او، نشان غم است. در کلمات او ، عشق به حیاط می رسد .

وی دردها را با ظرافت به کلمات می آورد.

قطعه‌ی غم، یادگاری گریه

این اهنگِ اشک سुन یادگاری از لحظات غمگین. در آن خواننده |آهنگ| شعر داستان عاشقانه غم را می خواند و گسترش می‌دهد تصویر مرکب از (سکوت). آن

در گوشِ ما , آن اهنگِ اشک (نشان دهنده) از دقایق حال.